Książka o książkach których ... nie ma

...oraz kilka innych zapowiedzi wydawniczych, które w najbliższych dniach mają się ukazać w naszych księgarniach, a które przykuły moją uwagę. A kto w najbliższym czasie (i w tym dalszym również) zamierza zostawić trochę grosza w kieszeni księgarzy, niech zajrzy do padmy - znajdziecie u niej kilka cennych porad, jak dobrze i rozważnie kupować książki w czasach wszechobecnego kryzysu (jak ja nie cierpię tego określenia)...

Zbiór pasjonujących esejów, pełnych anegdot i zaskakujących informacji o książkach, których... nie można przeczytać. Chodzi bowiem o dzieła zaginione, ukradzione, zniszczone, zakazane, nigdy nienapisane. Ich historie związane są oczywiście z życiem ich twórców - m.in. Hemingwaya, Joyce'a, Flauberta, Goethego, Puszkina, Balzaka, Kafki. Co się stało z debiutancką powieścią Hemingwaya? Z jakich powodów rodzina lorda Byrona zniszczyła jego dzienniki? O czym chcieli napisać Tomasz Mann i Dostojewski?


Znów ta miłość. Upragniona, ale niemożliwa. Wzniosła i śmieszna. Chora.Anglia, rok 1989. W teatrze Zielony Ptak trwają próby. Powstaje sztuka na kanwie pamiętników Julie Vairon, pięknej malarki i kompozytorki, zmarłej tragicznie przed pierwszą wojną światową. W ferworze przygotowań do premiery dyrektorka teatru, sześćdziesięciopięcioletnia Sara Durham, nieoczekiwanie zakochuje się w młodym ekscentrycznym aktorze. Czy Bill, który mógłby być jej synem, darzy ją szczerym uczuciem? A może tylko wciąż odgrywa swoją rolę? Fatalne zauroczenie jest jak choroba. Na szczęście Sara szybko się odkochuje – i zaraz angażuje się w nowy związek, znów z mężczyzną młodszym o całe pokolenie. Oparcie znajduje w przyjaźni ze Stephenem, głównym sponsorem przedsięwzięcia. Stephen jednak też ulega szaleństwu miłości – jest zakochany w Julie, choć może ją znać tylko z jej pamiętników, autoportretów i kompozycji. Granicząca z obłędem fascynacja pogrąża go w głębokiej depresji.Czy to przypadek, że Sara i Stephen zainteresowali się tragiczną historią Julie Vairon? Co łączy tych ludzi z różnych światów i epok? Okazuje się, że niepokojąco wiele


„Cudowna mieszanka współczucia i okrucieństwa… Elif Şafak jest najlepszą turecką pisarką ostatniej dekady” Orhan Pamuk

Pałac Cukiereczek to nazwa stambulskiej kamienicy, którą w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia Paweł Pawłowicz Antipow, rosyjski arystokrata-emigrant kazał wybudować dla swej umierającej żony. Posesję wzniesiono na ruinach dwóch cmentarzy: muzułmańskiego i ormiańskiego, na których swego czasu znaleziono groby pewnego Mędrca. Nigdy jednak nie udało się ustalić, która z mogił jest prawdziwa…
Trzydzieści lat po śmierci właścicieli kamienica podupadła i została opanowana przez pchły, którym walkę wypowiedzieli obecni – bardzo nietuzinkowi… – lokatorzy. Wplątani w skomplikowane rodzinne i sąsiedzkie układy, kłócą się i godzą, śmieszą, wzruszają i szokują. Pchli pałac to opowieść o nich i ich barwnych biografiach. To także opowieść o Stambule gdyż Pałac Cukiereczek jest jego symboliczną miniaturą.
Pałac pcheł to czwarta powieść Elif Şafak, po Orhanie Pamuku najbardziej znanej na świecie pisarki tureckiej. Pełna humoru, zręcznie wykorzystująca technikę narracyjną z Baśni tysiąca i jednej nocy urzekła czytelników i w błyskawicznym tempie trafiła na listy bestsellerów

Pierwsze życie Bodil Malmsten, szwedzkiej poetki i pisarki, polskim czytelnikom znanej jako autorka niezwykle ciepło przyjętej Ceny wody w Finistere. Pierwsze życie, czyli czas dzieciństwa, dorastania i wczesnej młodości spędzony kolejno na prowincji w domu dziadków, w Sztokholmie u znienawidzonej rodziny zastępczej oraz w Londynie w roli au pair u bogatych Anglików. Ciepło babcinej kuchni, romanse dziadka, trudna nieobecność ojca, nieudana próba samobójcza, terapia u kiepskiego psychiatry, zachłyśnięcie się samodzielnością i pierwsza miłość… Śmiech i łzy mieszają się w tej barwnej autobiografii, znakomicie oddającej surowy skandynawski klimat oraz mentalność ludzi przezeń ukształtowanych.